สองปีก่อน ผมได้รับอีเมลฉบับหนึ่ง ส่งมาจากคนที่ผมไม่รู้จัก ผู้ส่งมาเป็นผู้หญิงครับ
เธอเขียนมาบอกผมว่า เพิ่งดูภาพยนตร์เรื่อง “The Aviator” แล้วอิน เลยลอง Search หาข้อมูลเกี่ยวกับหนังแล้วดันไปเจอ Blog เก่าของผมที่เขียนเกี่ยวกับหนังเรื่องนี้ เลยส่งเมลมาบอกว่าชอบย่อหน้าสุดท้ายของเอนทรี่นั้น
บอกตรงๆ ว่างงครับ
เพราะแม้แต่ผมก็ยังจำไม่ได้ว่าเคยไปเขียนอะไรไว้ที่ไหน เลยบอกไปว่า “ผิดคนแล้วมั้ง” ปรากฎว่าเธอส่ง URL มาให้ครับ เป็น URL ของเวบบล๊อก exteen ที่โด่งดัง แล้วก็มีชื่อ Log In ที่ผมเกือบจะลืมไปแล้วอยู่ในนั้นด้วย ชื่อบล๊อกว่า cyanin.exteen.com
สรุปว่ามีอยู่จริง ผมเองที่ลืมไป
ได้ทีเลยกลับไปอ่านบล๊อกหลายชิ้นที่เคยเขียนไว้เมื่อปี 2006 หลายต่อหลายตอน มีทั้งเรื่องมีสาระ ไร้สาระ เรื่องส่วนตัว เรื่องไม่ส่วนตัว อ่านไป..ก็ยิ้มไป
ตอนนั้น “ทำวงอคูสติกประกวดงาน Undertab กับสา เคน วลัญ แมรี่” สนุกมาก
ตอนนั้น “เดินตกท่อ” เจ็บชิบเป๋ง
ตอนนั้น “ทำหนังสืองานบอลฯ หนังสือของจุฬาฯ” หัดใช้โปรแกรม มีงานมีการทำ
นั่นเองทำให้ผมกลับมาเขียนบล๊อกอีกครั้ง แน่นอนว่าคนเขียนบล๊อกอยากให้มีคนมาอ่าน มารู้สึกดีกับงานเขียนของเรา แต่บางที คนอ่านก็อาจจะเป็นตัวคนเขียนเอง ในเวลาที่แตกต่างไป มุมมองใหม่ๆ เกิดขึ้นได้ ..จากประสบการณ์
เหตุการณ์นี้เกิดกับตัวผม แล้วก็อาจจะเกิดกับ Blogger หลายคน คุณค่าในการเขียนบล๊อกอาจจะเกิดจากความที่มันคงอยู่ผ่านเวลา ที่ไม่ว่าจะกลับมาอ่านกี่ครั้ง เราก็จะ “ยิ้มได้” เสมอ
ขอปิดท้ายด้วยย่อหน้าหนึ่งของบล๊อกที่ผมเขียนไว้ในอดีต ที่คุณ Varin00 อ้างอิงไว้ในอีเมลนะครับ
“..สิ่งที่ได้จากการดูหนังเรื่องนี้ คือการพิสูจน์ศักยภาพของคน คนส่วนใหญ่ล้วนมีความฝันของตัวเอง บางคนมีฝันมากมาย ซึ่งคนส่วนหนึ่งในนั้น เลือกที่จะใช้ชีวิตไปวันๆ ทำงานไปวันๆ และทิ้งความฝันของเขาไป คนอีกส่วน พยายามทำความฝันให้เป็นจริง ซึ่งในความเป็นจริง ไม่ใช่ทุกคนที่จะสามารถทำตามความฝันของตัวเองได้สำเร็จ บางคนยอมแพ้ และย้อนกลับไปใช้ชีวิตไปวันๆ เหมือนคนกลุ่มแรก บางคนลุกขึ้นสู้ต่อไป จนกว่าจะทำความฝันได้สำเร็จ ผมเองก็เป็นคนหนึ่งที่กำลังวิ่งตามความฝันอยู่ จึงอยากจะขออวยพรทุกคนที่มีความฝันให้ทำตามความฝัน และสู้ต่อไปจนสำเร็จครับ..”
จาก Howard Hughes and me… (cyanin.exteen.com) – 29/01/2006
