ช่วงเวลานี้เป็นช่วงเวลาที่อะไรๆ ดูจะยากลำบาก ยุ่งวุ่นวาย และประดังเข้ามามากมาย งานที่เคยมองว่าเล็ก ทำไปเรื่อยๆ ก็ใหญ่ขึ้นๆ จนมารู้ตัวอีกทีก็กำลังปั่นงานสุดตัว หวาดเสียวจนไม่สามารถรักษาคำพูดให้กับลูกค้าไว้ได้ พัง.. นี่ละมั้งความรู้สึก
บางทีเราอาจจะไว้ใจคนทำงานมากเกินไปจนลืมมองไปว่าหลายๆ อย่างจำเป็นต้องคอยติดตามและสะกิดเตือนตลอดเวลา ยังดีที่ผมมักจะรอดพ้นสถานการณ์แบบนี้ได้อย่างหวุดหวิดเสมอ เรียกว่าชีวิตผมมีปาฏิหารย์เกิดขึ้นหลายต่อหลายครั้งจนกลายเป็นเรื่องปกติไปแล้ว
ความรู้สึกตอนนี้เหมือนกำลังถูกต้มด้วยความร้อนสูงจนเดือดมากขึ้นๆ พร้อมๆ กับโดนบีบอัดด้วยแรงกดมหาศาลจนได้ยินกล้ามเนื้อค่อยๆ เบียดตัวแน่นและฉีกขาด กระดูกค่อยๆ ปริแตกทีละท่อน อวัยวะภายในแหลกลงทีละชิ้นๆ ไม่เจ็บแต่ปวดลึกลงไป เรี่ยวแรงหดหายลงไปทุกที
นาทีนี้ กำลังใจสำคัญเป็นอันดับสอง
อันดับหนึ่งคือกำลังคนที่ไว้ใจได้ พร้อมที่เข้ามาช่วยพยุงและพาให้เราฝ่าฟันเครื่องอัดทรงพลังนี้ออกไปสู่พื้นที่ปลอดภัย ให้ได้หายใจคล่องขึ้น
การมีคนที่ไว้ใจได้ ฝากทั้งงาน ความคาดหวัง ชีวิต ให้เรายังไปต่อเป็นเรื่องสำคัญที่สุด ยังดีที่ผมพบคนคนนั้นหลายๆ คนในเวลาเดียวกัน ในเวลาที่ต้องการพวกเขามากที่สุด เรายังมีคนให้พึ่งพิงได้เสมอ
ขอบคุณครับ
